LTE-M یک اصطلاح صنعتی ساده برای استاندارد تکنولوژی کم توان و کم قدرت LTE-MTC است که توسط 3GPP در نسخه 13 معرفی شده است. همچنین این تکنولوژی به طور خاص به LTE Cat M1، که برای آیوتی مناسب است، اشاره دارد. LTE-M یک تکنولوژی منطقه ای کم قدرت است که از آیوتی به وسیله ی دستگاه هایی با حداقل پیچیدگی، پشتیبانی می کند. از سوی دیگر از پوشش گسترده ای نیز برخوردار است.

این امر طول عمر باتری را تا 10 سال یا بیشتر حفظ می کند همچنین هزینه های مودم GPRS را، 20 تا 25 درصد نسبت به حالت کنونی کاهش می دهد. این تکنولوژی با پشتیبانی از کلیه تجهیزات تلفن همراه، تولید کنندگان چیپت و ماژول ها؛ با شبکه های 2G، 3G و 4G همکاری خواهد داشت. از سوی دیگر از تمامی ویژگی های امنیتی و خصوصی شبکه های تلفن همراه مانندمحرمانه بودن هویت کاربر، احراز هویت سازمانی،یکپارچگی داده ها و شناسایی تجهیزات موبایل نیز پشتیبانی می کند. راه اندازی تجاری این شبکه در سطح جهانی در سال 2017/18 برگزار شد.

اهداف

هدف نیروی کار این تکنولوژی این است که تمام مشاغل صنعتی و اکوسیستم های گسترده را مبتنی بر فن آوری 3GPP به ارمغان بیاورد. اهداف نیروی کار عبارتند از:

• تسهیل راه اندازی تجاری راه حل های LTE-M در سطح جهانی
• هدایت صنعت سرب و اکوسیستم برای ساختن زنجیره صنعتی پایدار و پایدار برای رشد و توسعه LTE-M آینده
• کاهش پیچیدگی معرفی دستگاه LTE-M
• قرار دادن برنامه های کاربردی LTE-M در بازارهای عمودی برای فرصت های کسب و کار جدید

LTE-M و NB-IOT

LTE-M یکی از دو تکنولوژی استاندارد LPWA و NB-IOT است. با وجود شباهت هایی که LTE-M و NB-IOT با یکدیگر دارند اما تفاوت اصلی بین این دو در نرخ سرعت و تاخیر است. در حالی که نرخ حداکثر داده برای NB-IoT زیر 100 کیلوبیت بر ثانیه است، LTE-M می تواند 384 کیلوبیت بر ثانیه را با سرعت های downlink و uplink تا 1Mbps پشتیبانی کند، این در حالی است که برای NB-IoT تا 62.5 کیلوبیت بر ثانیه است. تأخیر LTE-M در منطقه 50-100 میلی ثانیه است و برای  NB-IoT محدوده 1.5 تا 10 ثانیه می باشد. نرخ داده بالاتر به این معنی است که داده ها بیشتر می توانند از طریق دستگاه تحت فشار قرار گیرند، در حالی که تأخیر زمانی بهتر ارتباطات در زمان واقعی را فراهم می کند.

عمر باتری دستگاه که از این تکنولوژی پشتیبانی می کند، می تواند کمتر از NB-IoT باشد و مصرف انرژی آن نیز در مقایسه با دیگری کمتر است، همچنین  LTE-M می تواند تمام موارد استفاده NB-IoT، یعنی هر برنامه LPWA را پشتیبانی کند، در حالی که NB-IoT نمی تواند از موارد استفاده LTE-M پشتیبانی کند. به طور خلاصه، NB-IoT تنها برای برنامه های کاربردی نوع سنسور استاتیک ساده طراحی شده است، در حالی که تکنولوژی نام ذکر شده می تواند طیف گسترده ای از پرونده های مهم مورد استفاده را پشتیبانی کند.