جی پی آر اس (GPRS) و یا به عبارت دیگر General Packet Radio Service یک سرویس داده نسل دوم و سوم تلفن همراه مبتنی بر بسته است. این تکنولوژی سرعت بالایی دارد و همچنین بستر سوییچینگ مناسب را برای شبکه های GSM فراهم می کند. از GPRS می توان برای فعال کردن اتصالات، بسته به پروتکل های اینترنتی که از طیف وسیعی از شرکت ها و نیز برنامه های تجاری پشتیبانی می کنند، استفاده کرد. به این صورت که قبل از ارسال داده ها، آن ها را به بسته هایی تبدیل کرده و توسط رادیو در شبکه ارسال کند و گیرنده در سوی دیگر بسته ها را به یکدبگر متصل کرده و داده را بخواند.

GPRS برای کاربران موبایل و کامپیوتر یک اتصال مستقیم به اینترنت را فراهم می سازد و به دلیل ویژگی بسته گرایی، سرعت انتقال بالایی را برایشان فراهم می آورد. کاربران نیز برای استفاده از GPRS، باید یک ترمینال یا تلفن همراه که دارای پشتیبانی GPRS است را به همراه داشته باشند.

تاریخچه

GPRS یکی از اولین تکنولوژی ها در شبکه سلولی است و در اوایل سال 2000 به تصویب گسترده رسید. توانایی مرور وب توسط گوشی تلفن همراه در هر زمان و مکان در این تکنولوژی امکان پذیر شد. امروزه نیز در بخش هایی GPRS ارتقاء یافته مورد استفاده قرار می گیرد. قبل از نسل سوم و چهارم اینترنت، ارائه دهندگان خدمات اینترنت همراه GPRS را به عنوان فناوری محبوب انتقال بسته و صدا معرفی می کردند.

مشتریان در ابتدا برای دریافت خدمات GPRS با توجه به میزان پهنای باند شبکه ای که در ارسال و دریافت داده ها وجود داشت، هزینه ای را پرداخت می کردند. این روند تا زمانی ادامه داشت که ارائه دهندگان خدمات اینترنت همراه، تغییرات لازم را اعمال کردند و از آن به بعد نرخی ثابت برای استفاده از خدمات تعیین شد.

نرخ داده پیشرفته برای تکنولوژی GSM Evolution (با نام 2.75G) در اوایل دهه 2000 به عنوان نسخه پیشرفته GPRS معرفی شد. تکنولوژی GPRS توسط موسسه استاندارد ارتباطات اروپا استاندارد شده است و تحت نظارت بر پروژه مشارکت نسل سوم مدیریت می شود.

مزایا

جی پی آر اس مزایا و ویژگی های متعددی دارد که مهم ترین آن ها عبارت اند از:

• سرعت انتقال داده بالا
• اتصال سریع به شبکه
• مقرون به صرفه
• درای برنامه های نوآورانه و برتر

همچنین در جی پی آر اس پروتکل های ارتباطی ویژه برای پیام های متنی طراحی شده است و علاوه بر متن، انتقال ویدیو نیز در بستر شبکه میسر شد.

GPRS و GSM قادر به همکاری در کنار یکدیگر در همان شبکه و با استفاده از همان ایستگاه های پایه هستند. با این حال ارتقاء بستر شبکه و تبدیل آن به 3G ضروری است. به این ترتیب سرمایه گذاری در موارد نیاز برای GPRS تنها در راستای GPRS نیست، بلکه پایه شبکه برای تحولات بیشتر را نیز فراهم می سازد.

دستگاه های آیوتی  می توانند با استفاده از فناوری های تلفن همراه مانند GPRS به شبکه اینترنت متصل شوند اما به دلیل مصرف انرژی بالا و هزینه زیاد،  GPRS فقط برای بعضی از برنامه های کاربردی مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال پروتکل GPRS زمانی لازم است که مقدار داده ها برای انتقال بسیار مهم باشد.