سطح کنترل( control plane ) بخشی از شبکه  است که ترافیک سیگنال و اطلاعات ضروری را حمل می کند و مسئول مسیریابی است و شبکه را نیز کنترل می کند. بسته های کنترل از جایی آغاز می شوند یا برای مقصدی تعیین می شوند. توابع سطح کنترل شامل پیکربندی و مدیریت سیستم هستند.

توضیح بیشتر

سطح کنترل بخشی از چارچوب نظری است که برای درک جریان بسته های اطلاعات بین واسط های شبکه استفاده می شود. مراجع به سطح کنترل اغلب در نمودارها برای نشان دادن بصری زیرساخت شبکه استفاده می شوند.

سطح کنترل توپولوژی شبکه را تعریف می کند. این یک مفهوم قابل توجه در تکنولوژی مسیریابی شبکه است. یک فروشنده مخابرات آن را "مغز روتر" می نامد. سطح کنترل مسئول برقراری ارتباط بین روترها و برای تبادل اطلاعات پروتکل است. انواع پروتکل های مسیریابی برای تعریف اتصالات و مدیریت رفتار آنها استفاده می شود.

سه سطح به طور کلی در ارتباطات مخابراتی شناخته شده اند: کنترل، داده ها و مدیریت. در این زمینه یک "سطح" یک منطقه عملیاتی است. سطح کنترل، که همراه با سیگنالینگ ادغام شده است، متمایز از سطح داده است که اطلاعات کاربر را حمل می کند. سطح مدیریت برای مدیریت دستگاه ها و ترافیک اداری استفاده می شود. این یک زیر مجموعه از سطح کنترل است.

زیر مجموع ها

سطح کنترل، سطح داده ها و سطح مدیریت سه جزء اساسی معماری ارتباطات راه دور است. سطح کنترل و سطح مدیریت، به سطح داده که ترافیکی را که برای شبکه حمل می کند خدمت میکنند. سطح مدیریتی که ترافیک اداری را حمل می کند، یک زیرمجموعه از کنترل است.

به طور متداول در شبکه، تمام سه سطح در سیستم عامل روتر و سوئیچ ها اجرا می شوند. شبکه های تعریف شده توسط نرم افزار (SDN) اطلاعات و سطحهای کنترل را از هم جدا می کنند، سطح کنترل را از سخت افزار شبکه حذف می کند و آن را در نرم افزار اجرا می کند، که دسترسی به برنامه را امکان پذیر می کند و در نتیجه، مدیریت شبکه را انعطاف پذیر تر می کند.

تفاوت سطح داده با سطح کنترل

سطح داده:

•  به عنوان سطح حمل و نقل نیز شناخته شده است.
• ترافیک به سمت نقطه بعدی در مسیر شبکه که به عنوان مقصد انتخاب شده بر اساس منطق سطح کنترل هدایت می کند.
• بسته های سطح داده از طریق روتر عبور می کنند.
  روترها / سوئیچ ها از آنچه که سطح کنترل ساخته است برای دفع فریم ها و بسته های ورودی و خروجی استفاده می کنند.

سطح کنترل:

• تصمیم می گیرد که ترافیک کجا ارسال شود.
• بسته های سطح کنترل  به مقصد یا به طور محلی توسط خود روتر ایجاد می شوند.
• توابع سطح کنترل  عبارتند از پیکربندی سیستم، مدیریت و تبادل اطلاعات جدول مسیریابی.
• کنترل کننده مسیر اطلاعات مربوط به توپولوژی را با دیگر روترها مبادله می کند بر اساس یک جدول مسیریابی و پروتکل مسیریابی، مانند RIP، OSPF یا BGP.
• بسته های سطح کنترل توسط روتر برای به روز رسانی اطلاعات جدول مسیریابی پردازش می شوند.
• سیگنالینگ شبکه است.
• از آنجاییکه توابع کنترل بر روی هر بسته فردی وارد نمی شوند، آنها محدودیت سرعت سخت ندارند و زمان کمتری دارند.

جمع بندی

حرکت سطح کنترل به نرم افزار اجازه دسترسی پویا و مدیریت را میدهد. یک مدیر شبکه می تواند ترافیک را از یک کنسول کنترل متمرکز بدون نیاز به لمس سوئیچ های فردی شکل دهد. در صورت لزوم مدیر ممکن است قوانین سوئیچ شبکه را تغییر دهد به عنوان مثال: اولویت بندی، اولویت دادن یا حتی مسدود کردن انواع خاصی از بسته ها با سطح بسیار گرانشی کنترل.